Ben hep 17 yaşındayım
Her ayak sesinde ürperirim
Demir kapının her açılışında
Göğsümün kafesine sığmaz yüreğim
Her türlüsünü tattım
Acıların, ayrılıkların
Her şeye biraz alıştım
Bir seni beklerken
Kendimi yenemedim.

Doğum günün kutlu olsun "çocuk"..
"Erdal Eren anısına..."

uzun uzun düşündüm.yazdım,çizdim,karaladım baktım ki anlatılmıyor sensizlik.sadece bakmakla yetindi gözlerim.

Bugün ne olacagı bilinmez bir hafta sonu var.Ve yarın 3 aylık tatilin sonuna geliyoruz yeniden başlıyor okul yeniden başlıyor sıkıcı dersler.Ne ara geldim lise 3'e hatırlamıyorum okul biticek sonra hayat geçicek insanlar ölecek çocukların olacak üzüntüler yaşıcaksın kavgalara,aşklara karışcaksın önümüzde büyük bir gerçek war;ölüm.Ve ben daha hayatın başlangıcındayım sınavdan düşük aldım diye üzülürken,ilerde kaybediceklerimi hiç düşünmemiştim.

Nasıl Yaşanır Ki Bu Hayat 
Şöyle geniş çaplı bi düşündümde
Yıldızlar,güneş,ay,karanlık
Baktım ki,elimizde bir hayat var
Yaşanmaya yüz tutmuş
Nasıl yaşanmalı ki bu hayat
Kendini aşka vererekmi
Yoksa savaşmak mı insanlar adına
Sadece huzur için mi yaşanmalı evimde
Hiç bir kavgaya,hiç bir aşka karışmadan
Nasıl yaşanırki bu yaşanılmaz dünyadaki
Kahrolası hayat...

Güzel bir gün ve yaşamak inadına gazi sokaklarında,kafamda büyük düşünceler,kalbimde aşkın yoklugu,yüregimde bir parçada olsa korku ve ne zaman ne olacagı belli olmayan bu zor hayatta,güzel bir gün ve ben yine yalnızz....